LEON The Professional *Sevginin Gücü* (Film Analizi)

Orjinal Adı: Leén the Professional

Yapım: 1994 - Fransa

Tür: Aksiyon,  Casusluk,  Dram,  Gerilim,  Suç

Süre:  120 dakika

Yönetmen: Luc Besson

Oyuncular: Jean Reno, Gary Oldman, Danny Aiello, Natalie Portman, Samy Naceri, Elizabeth Regen…

Müzisyen: Sting, Eric Serra

Görüntü Yönetmeni: Thierry Arbogast,

Senaryo: Luc Besson

Yapımcı: Luc Besson, Patrice Ledoux, John Garland, Claude Besson, Bernard Grenet

            

Leon, ünlü Fransız yazar/yönetmen Luc Besson tarafından yazılıp yönetilen, 1994 Fransız yapımı bir filmdir. Luc Besson şimdiye kadar yapımcı, yönetmen ve senarist olmuş, yönetmenlik hayatına ise “L’avant Dernier” ve “Le Dernier Combat “adlı iki kısa filmle başlamıştır. Kimilerine göre Fransız sinemasının yenilikçi yüzlerinden, kimilerine göre ise başarılı filmlerinden sonra yapımcılığını üstlendiği “Taxi” gibi filmleri yüzünden başarısını düşüren bir yönetmendir. Adından söz ettiren çalışmaları ise şöyledir: Subway, The Big Blue, Nikita, Atlantis, Léon, The Messenger, Joan of Arc…

         

Filmin konusuna değinecek olursak... Başkahramanımız Leon, bir göçmendir ve parasını insanları öldürerek kazanır. Patronu Tony ona, kurbanların isimlerini verir, Léon da bir tetikçi olarak görevini yapar. Çok katı kurallara sahip bu tetikçi, işinde çok başarılı bir profesyoneldir. Bu başarısını her gün yapmaktan usanmadığı görevine ve renksiz hayat stiline borçludur. Ancak bu siyah-beyaz hayat, Mathilda adlı küçük kızın gelmesiyle renklenir. Mathilda ailesini bir polis baskınında kaybetmiştir. Ama tek üzüldüğü, küçük kardeşinin ölmesidir. Çünkü ailede sevdiği başka biri yoktur. Mathilda Léon’un tetikçi olduğunu öğrenince ondan, kendi intikamını almasını ister. Sonrasında ise Leon’u kendisine tetikçiliği öğretmesine ikna eder. Film böylelikle seyircisini, bu öğretmen-öğrenci diyaloğuyla içine çeker. Haliyle artık Leon eski Léon olamayacaktır.

Her şeyden önce alışılagelmişin önüne geçen, birçok farklılıktan beslenen bir filmdir Leon. Örneğin; masum küçük bir kız olan Mathilda, aslında insan öldürmekten hiç korkmayan cesur bir kızken, tetikçi olan Leon ise süt içmeyi ihmal etmeyen ve her gün çiçek sulayan bir güzel insan olarak çıkıyor karşımıza. Film boyunca geçen diyaloglarla karakterler yavaş yavaş yer değiştiriyor ve böylelikle bu tezat durum seyirciye nakşediliyor.

Normal şartlar altında bir kiralık katili sevebilir miyiz? Serin kanlılıkla öldürür ve parasını alır, kötüdür.. Çok kötüdür. Fakat bu filmde bir kiralık katil sevdiriliyor seyirciye. Ölmemesini, acı çekmemesini hatta mutlu olmasını istiyoruz. Çünkü karakterin ruhunun derinliklerinde gömülü bir saflık sunuluyor izleyicilere. Gözünü kırpmadan öldüren bir tetikçinin en iyi dostu bir saksı çiçeği oluyor, süt içip ruhunu temizliyor. Filmin başından itibaren sıklıkla kullanılan bu süt metaforu aslında Leon karakterinin yaptığı mesleği kendisinin seçmediğini anlatıyor ve sütün bir diğer işlevi ise önyargılı yaklaştılan tetikçi karakterine alışma sürecini hızlandırmayı hedefliyor. Bu alışma sürecinde Leon’un tek dostu olan ve her gün suladığı bitki ayrıca onu komik duruma düşüren hafızası da büyük rol oynuyor.

Mathilda ise ailesinin katledilişine şahit olup kimsesiz kalan, zeki ve soğukkanlı henüz 12 yaşında bir kız çocuğudur. Ailesinden ilgi ve sevgi görmeden büyüyen bu kız yaşıtlarından daha büyük davranmaya çalışıp ve kendisini de buna inandırmıştır. Bu sıradan olmayan hikaye ve iki karakterin bir araya gelmesiyle seyirciye belkide daha önce hiç bakmadığı bir perspektif sunuluyor.

         

Kimi çevrelerce ise film, aralarında fazlaca yaş farkı olan iki kişi arasında "aşk" olduğu gerekçesiyle eleştirilmiştir. Ancak, ailesinden sevgi görememiş küçük bir kız olan Mathilda'nın Leon'a karşı hisleri normal aşk kavramından farklı olarak, kendisine ilk defa iyi davranan birisi karşısında duymuş olduğu sevgidir. Leon'un da Mathilda'ya karşı duyduğu hisler benzer şekildedir. İkisininde bu hisleri hayatlarında o zamana kadar görmediği bir sıcaklığa duyulan özlem ve buna karşı verilen duygusal tepkidir.